ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΥΔΟΞΟΥ: 7191
1η έκδοση: Μάιος 2010
Στους αναγνώστες που επέλεξαν αυτό το βιβλίο συστήνουμε επίσης τα: Ο τρελλός πρόεδρος και η γυναικεία ηδονή της Πέπης Ρηγοπούλου και Από τον Αισχύλο στον Μπρεχτ του Γιάγκου Ανδρεάδη.
Ένα βιβλίο-πρόσκληση για να αγαπήσουμε αυτούς
που στάθηκαν οι εκπολιτιστές ήρωες της ανθρωπότητας
και οι οδηγοί της στον δύσκολο αγώνα για ένα καλύτερο μέλλον
Το βιβλίο είναι καρπός της περιπλάνησης των συγγραφέων στα κείμενα, στα μνημεία και στους πραγματικούς τόπους των μεγάλων πολιτισμών της ανθρωπότητας. Αναφέρεται στη μακρά ιστορική διάρκεια των ανθρώπινων πολιτισμών και ασχολείται με τις περιόδους της Ελληνικής αρχαιότητας, του Βυζαντίου και ευρύτερα των Μέσων χρόνων στον ευρωπαϊκό χώρο, με το Ισλάμ και την Ινδία, με την Αναγέννηση και τους Νεότερους χρόνους μέχρι και την εποχή μας.
Ο κάθε πολιτισμός εξετάζεται σφαιρικά, σε διάλογο με την πολιτική, την οικονομία, την επιστήμη και την τεχνολογία. Ωστόσο, οι δημιουργοί των κορυφαίων πολιτιστικών έργων, οι ποιητές, οι εικαστικοί καλλιτέχνες, οι στοχαστές, από τον Όμηρο μέχρι τον Πλάτωνα και τον Βαλμίκι, και από τον Σαίξπηρ και τον Μιχαήλ Άγγελο μέχρι τον Θερβάντες, τον Ντοστογιέφσκι, τον Παπαδιαμάντη και τον Πικάσο, κατέχουν μια κεντρική θέση.
.....................................................
Κριτική του Κ.Γεωργουσόπουλου στην εφημ.Τα Νέα (22.10.10)
Υπάρχει ένας κλάδος µελέτης των πολιτισµικών γεγονότων που ονοµάζεται Ιστορία του Πολιτισµού. Οπως και η ιστορία των θρησκειών, των θεσµών, των πολιτευµάτων, όπως κάθε ιστορία που αναζητεί τα κίνητρα, τα µεθοδολογικά εργαλεία ερµηνείας, τον σκοπό και την αξία των µορφωµάτων που χαρακτηρίζονται ως ανθρώπινα επιτεύγµατα, η Ιστορία του Πολιτισµού είναι µια επώδυνη διερεύνηση µέσα στον κυκεώνα τον πολιτισµικών καταθέσεων του ανθρώπινου γένους, των αιτιών και των κορυφών αυτών των καταθέσεων και δεν είναι λίγες οι προσεγγίσεις που έχουν γίνει από σηµαντικούς ιστορικούς του πολιτισµικού φαινοµένου. Τώρα δύο σηµαντικοί και ειδικοί πανεπιστηµιακοί, η Πέπη Ρηγοπούλου και ο Γιάγκος Ανδρεάδης, στον πρόσφατο πολυσέλιδο τόµο που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Τόπος «Ζητήµατα ιστορίας του πολιτισµού», πράγµατι θέτουν προς συζήτηση και ανοιχτό προβληµατισµό τις µεγάλες περιόδους του δυτικού και του ασιατικού πολιτισµού, τα σηµαντικά και κορυφαία έργα που σηµάδεψαν την ανθρώπινη συνείδηση και διαµόρφωσαν την πνευµατική της ιστορία.
Εντοπίζοντας µορφές της ιστορίας των ιδεών, των αξιών και των θεσµών που γέννησαν τα µεγάλα, κλασικά και µοντέρνα, λογοτεχνικά, φιλοσοφικά και καλλιτεχνικά µορφώµατα και πώς αυτά επηρέασαν και συχνά καθόρισαν την παγκόσµια πνευµατική αγορά. Οι δύο συγγραφείς µε σαφήνεια, ερεθιστικά ερωτήµατα και διαλεκτικά τιθέµενες προτάσεις παραδίδουν στο ελληνικό κοινό και κυρίως στη σπουδάζουσα νεολαία ένα ευσύνοπτο, µεθοδικό και τίµιο εγχειρίδιο ανοιχτής διαβούλευσης.
..........................................
Παρουσίαση στην εφημ. Πριν (29.08.10)
Ένας λιγότερο ακριβής τίτλος αυτού του βιβλίου θα μπορούσε να ήταν το συναρπαστικό στοίχημα του ανθρώπινου πολιτισμού. Του ενιαίου ανθρώπινου πολιτισμού κατά τους δύο συγγραφείς του βιβλίου που ξεκινάει από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και το Βυζάντιο και μέσα από το Ισλάμ, την Ινδία και την Αναγέννηση φθάνει μέχρι τις μέρες μας.
Οι περισσότερες από 500 σελίδες αποτελούν ένα συναρπαστικό οδοιπορικό καθώς η ανθρώπινη δημιουργία δεν αντιμετωπίζεται στην ιστορική ή αισθητική μοναδικότητά της. Χωρίς να υποτιμούνται οι διαφορετικές ιστορικές πορείες που γέννησαν την πανσπερμία των πολιτισμών στο πέρασμα του χρόνου, ο Γ. Ανδρεάδης και η Π. Ρηγοπούλου επιμένουν να χρησιμοποιούν τον ενικό (πολιτισμός) κι όχι τον πληθυντικό αριθμό εκφράζοντας «την ελπίδα πως παρά τις διαφορές, τι διαμάχες και αυτές ακόμη τις βίαιες συγκρούσεις που βασανίζουν τον πλανήτη, υπάρχει – και πρέπει να υπάρξει ακόμη περισσότερο – κάτι που είναι ένας πολιτισμός της ανθρωπότητας». Σε αυτή την κατεύθυνση ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με την επικοινωνία που αναπτύχθηκε μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών. Τους έλληνες γλύπτες που δούλεψαν μαζί με Πέρσες ομότεχνούς τους στα ανάκτορα της Περσέπολις τον 6o και 5o αιώνα π.χ. και τους ιταλούς καλλιτέχνες που συνέβαλαν στη διακόσμηση του Τατζ Μαχάλ στην Ινδία.
Στις σελίδες του βιβλίου εξετάζονται επίσης ακανθώδη θέματα της ιστορίας και των επιστημών όπως για παράδειγμα της περιοδολόγησης. Υπήρχαν χρονικές περίοδοι απόλυτου φωτός, όπως η Αναγέννηση, ή απόλυτου σκότους, όπως ο Μεσαίωνας; Άλλο θέμα αφορά την έννοια της προόδου. Εκφράζει μια θεμιτή και νόμιμη ευχή της ανθρωπότητας ή ένα νόμο στον οποίο απαρέγκλιτα και γραμμικά τείνει η ανθρωπότητα;
Μια από τις καλύτερες στιγμές του βιβλίου, κατά τη γνώμη μας, το κεφάλαιο για το μυθιστόρημα. «Κανόνας του μυθιστορήματος είναι ακριβώς να αλλάζει συνεχώς κανόνες, να διαφοροποιεί τα συστατικά του μέρη, να ενσωματώνει οτιδήποτε το εξυπηρετεί με ένα είδος δημιουργικού οπορτουνισμού, ο οποίος εξασφαλίζει τη μακροβιότητά του. Δεν μπορούμε να μην εντυπωσιαστούμε από την αναλογία με το καπιταλιστικό σύστημα, με το οποίο το μεγάλο μυθιστόρημα του 19ου αιώνα συγκλίνει και συγκρούεται. Το μυθιστόρημα και ο καπιταλισμός επανευρίσκουν την μορφή τους και τους κανόνες τους αδιάκοπα. Ο καπιταλισμός οφείλει σε αυτό ακριβώς το στοιχείο το ότι μέχρι σήμερα κατάφερε να ξεπερνά τις κρίσεις του, στη διάρκεια των οποίων έμοιαζε κάθε φορά τελειωμένος».
...................................................
Διαβάστε στον Οδηγό Ανάγνωσης τον Πρόλογο και τα περιεχόμενα του τόμου. |