Βραβείο καλύτερου μυθιστορήματος των Βόρειων Χωρών(Nordic Council Literature Prize) για το 2010 και Prix Femina για το ίδιο έτος (ένα από τα πλέον έγκυρα λογοτεχνικά βραβεία διεθνώς. Άλλοι γνωστοί συγγραφείς βραβευθέντες με το Prix Femina: Τζόις Κάρολ Όουτς, Άμος Οζ, Aντόνιο Μουνιόθ Μολίνα, Ίαν Μακ Γιούαν κ.ά.).
Η Κάθαρση μεταφράστηκε σε 38 γλώσσες.
"Σύντομα η Σόφι Όξανεν, η πιο συναρπαστική συγγραφέας αστυνομικών ιστοριών, θα είναι τόσο γνωστή όσο ο Στιγκ Λάρσον".
The Times, Ioύλιος 2010.
Μια ηλικιωμένη γυναίκα ζει μόνη στο σπίτι της στην εσθονική επαρχία. Η χώρα απόκτησε την ανεξαρτησία της έναν χρόνο πριν και η αναδιάρθρωση του συστήματος βρίσκεται σε εξέλιξη. Την καθημερινότητα της ηλικιωμένης γυναίκας διακόπτει μια εικοσάχρονη κοπέλα, η Ζάρα, που βρίσκεται λιπόθυμη στην αυλή της. Όταν ανακτά τις αισθήσεις της, η Ζάρα της εξηγεί ότι βρέθηκε εκεί στην προσπάθειά της να το σκάσει από τον βίαιο άντρα της. H αλήθεια όμως είναι ότι δραπέτευσε από Ρώσους εμπόρους λευκής σάρκας για τους οποίους δούλευε στο Βερολίνο. Όπως και η αλήθεια για την Αλίιδε, την ηλικιωμένη γυναίκα, είναι ότι δεν είναι μια απλή αγρότισα – αφού τα χέρια της έχουν κηλιδωθεί από τα στίγματα εγκλημάτων που διαπράχθηκαν στη διάρκεια της σοβιετικής περιόδου.
Μέσω της ιστορίας των δύο γυναικών (που ξετυλίγεται με αλλεπάλληλες αναδρομές μέσα από τη μορφή ενός γρήγορου θρίλερ) η Όξανεν αποκαλύπτει ένα τερατώδες πλέγμα συνενοχής, συγκάλυψης, προδοσίας και εμφύλιας βαρβαρότητας που η ιστορική συγκυρία επέβαλε σ’ έναν λαό, τον εσθονικό, πολύ κοντά στη δική μας εμφύλια εμπειρία μετά τον Παγκόσμιο πόλεμο.Κάτω απ’ αυτό το ενοχικό πλέγμα οι δύο γυναίκες διανύουν την ιστορική απόσταση της Κάθαρσης: ανάμεσα στην εκκαθάριση (με όλες τις έννοιες) και τον προσωπικό εξαγνισμό επανακαθορίζοντας με γενναιότητα την αντίσταση στην ασύλληπτη βαρβαρότητα του εικοστού αιώνα.
Ένα μυθιστόρημα με γοτθική ατμόσφαιρα, γρήγορη, κινηματογραφική γραφή και πρωταγωνίστρια τη Γυναίκα που επιμένει να αντιστέκεται – παρόλο το ακριβό τίμημα που πληρώνει στο ταμείο της κάθε καταπιεστικής συγκυρίας.
Παρακολουθείστε εδώ το τρέιλερ από την ομώνυμη όπερα που ανέβηκε στο Ελσίνκι στις 20.04.12 ----------------------------------------------------------
Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης γράφει για το βιβλίο
Το μυθιστόρημα ανοίγει πολλούς λογαριασμούς για μια σχεδόν νέα ευρωπαϊκή χώρα που όσο και να θέλει δεν μπορεί εύκολα να αποτινάξει τους εφιάλτες του παρελθόντος. Πάνω από όλα όμως τονίζει, πόσα αντιδημοκρατικά και αυταρχικά καθεστώτα ξεπήδησαν στην ευρωπαϊκή ήπειρο, πόσες χιλιάδες ζωές πήγαν χαμένες στο όνομα άλλων, για τις ζωές των άλλων.
Η Όξανεν είναι αποφασισμένη να μην χαριστεί σε κανέναν που ανέχεται στο όνομα οποιασδήποτε θεωρητικής προοδευτικότητας την καταπάτηση της προσωπικότητας και της ατομικής ελευθερίας. Είναι προς τιμήν ότι με το βιβλίο που μεταφράστηκε σε 38 γλώσσες προσπερνά κάθε είδος «γυναικείας γραφής» και αναδεικνύεται συγγραφέας ενός καθολικού αιτήματος, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας χωρίς ωστόσο να χαλαλίζει και την τέχνη της γραφής.
Αγάπη, πόθος, κόστος, αλλά και προδοσία, εγωισμός και υπολογισμός, μπερδεύονται στην ιστορία αυτή όπου τα όρια μεταξύ θύτη και θύματος γίνονται δυσδιάκριτα, και από την οποία κανείς δεν βγαίνει τελικά ήρωας — αυτό που μένει αντίθετα είναι η πικρή γεύση της επιβίωσης, το απλανές βλέμμα της.
Δημήτρης Παπανικολάου, 19/03/2011
Το The book’s journal γράφει για το βιβλίο
Η Όξανεν εξερευνά τη γυναικεία εμπειρία της στέρησης της ελευθερίας, την τυραννία της μνήμης και το τίμημα της επιβίωσης σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Ξεπερνά το ερώτημα της δημόσιας ιστορίας «συνεργάτες ή αντιστασιακοί», και συγκεντρώνει το ενδιαφέρον της αντίθετα στη σφαίρα του ιδιωτικού και στη σεξουαλική βία που ασκείται εναντίον των γυναικών τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε καιρό πολέμου. Οι εποχές αλλάζουν, τα καθεστώτα αλλάζουν, όμως η βία συνεχίζεται…
Petra Pakkanen, Μάρτιος 2011
Η Λίνα Πανταλέων γράφει για το βιβλίο
Η νεαρή συγγραφέας Σόφι Οξανεν (Φινλανδία, 1977), εσθονικής καταγωγής (…) παρατηρεί με αφόρητη ένταση την τανάλια του συλλογικού πεπρωμένου να εξορύσσει ατομικά δράματα και ιδιωτικές θηριωδίες. Μέσα από την ολέθρια διασταύρωση της ιστορικής τραγωδίας με τις ζωές των ηρωίδων εξεικονίζονται τα έσχατα όρια των συναισθημάτων, με κορυφαίο τον σπαραγμό για την ανανταπόδοτη αγάπη.
«Βιβλιοθήκη» Ελευθεροτυπίας 22/04/2011
Διαβάστε στον Οδηγό Ανάγνωσης όλη την παρουσίαση στην Ελευθεροτυπία και τις πρώτες σελίδες του βιβλίου. Aκούστε εδώ το πεντάλεπτο των εκδόσεων Τόπος σχετικά με το βιβλίο στον ραδιοσταθμό "Στο κόκκινο 105,5".