|
|
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ » Αστυνομική Λογοτεχνία / Μυστηρίου |
|
Ο ασώματος άνθρωπος
Καρ Τζον Ντίξον Μετάφραση: Γαλανόπουλος Νεοκλής Σελ.: 296 Σχήμα: 12,9 x 19,8 ISBN: 978-960-6760-75-4 Τιμή: 15,20 € Τιμή online: 13,82 €
::. Cult Stories
|
|
1η Έκδοση: Σεπτέμβριος 2008
Οι αναγνώστες που επέλεξαν αυτό το βιβλίο επέλεξαν επίσης τα:
Η παραλλαγή του Γιώργου Δαρσινού και Θάνατος από το πουθενά του Νεοκλή Γαλανόπουλου.
Ο καθηγητής Σαρλ Βερνέ Γκριμό συζητά σε μια λονδρέζικη παμπ με την παρέα των φίλων του. Προσπαθεί να τους εξηγήσει με βάση κοινωνικά και φυσικά αίτια τις δεισιδαιμονίες που σχετίζονται με τους βρικόλακες και τη συγκεκριμένη που αναφέρεται στο γεγονός ότι κάποιοι νεκροί σηκώνονται από τα φέρετρά τους. Τη συζήτηση διακόπτει προκλητικά ένας ξένος που παρακολουθούσε από μακριά την εξέλιξή της.
(...) «Άρα δεν πιστεύετε», συνέχισε ο άλλος, παίρνοντας το γαντοφορεμένο χέρι του από το πιγούνι του ίσα ίσα για να υψώσει το δάχτυλο, «ότι ένας άνθρωπος μπορεί να βγει απ’ το φέρετρό του· ότι μπορεί να πάει όπου θέλει αόρατος· ότι τέσσερις τοίχοι δεν σημαίνουν τίποτε γι’ αυτόν· κι ότι είναι επικίνδυνος σαν δαίμονας;»
«Όχι, δεν το πιστεύω», απάντησε ο Γκριμό απότομα. «Εσείς;»
«Εγώ ναι. Το έχω κάνει. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό! Έχω έναν αδερφό που μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα απ’ ό,τι εγώ, και είναι πολύ επικίνδυνος για σας. Εγώ δεν θέλω να σας πάρω τη ζωή· εκείνος θέλει. Αν όμως έρθει εκείνος στο σπίτι σας να σας δει...»
Ο αδελφός πράγματι εμφανίστηκε σύντομα. Στη διάρκεια μιας χιονοθύελλας πέρασε μέσα από την κλειδωμένη είσοδο, απαρατήρητος από όλο το προσωπικό του σπιτιού, ανέβηκε τις σκάλες ως τον επάνω όροφο, όπου ήταν το κλειδωμένο γραφείο του καθηγητή Γκριμό, τον σκότωσε και εξαφανίστηκε δίχως να αφήσει το παραμικρό ίχνος! Στη συνέχεια ο δολοφόνος διαπράττει δεύτερο έγκλημα, πάλι δίχως ν’ αφήσει ίχνη. Την κατάσταση περιγράφει ως εξής ο συγγραφέας:
«…διαπράχθηκαν δύο φόνοι, με τέτοιον τρόπο ώστε ο δολοφόνος θα πρέπει να ήταν όχι μόνον αόρατος, αλλά και ελαφρύτερος από τον αέρα. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, αυτό το άτομο σκότωσε το πρώτο θύμα του και κυριολεκτικά εξαφανίστηκε. Και πάλι σύμφωνα με τις μαρτυρίες, σκότωσε το δεύτερο θύμα του στη μέση μιας έρημης οδού, με παρατηρητές και στη μία και στην άλλη άκρη της· κι όμως, κανείς δεν τον είδε και καμία πατημασιά δεν υπήρχε στο χιόνι!»
Αυτό το μυστήριο καλείται να εξηγήσει ο λεξικογράφος δόκτωρ Φελ και μαζί του ο αναγνώστης του Ασώματου ανθρώπου. Η συνέχεια είναι πέρα από κάθε λογική, πέρα από κάθε αναγνωστική προσδοκία. Κι ωστόσο είναι ταυτόχρονα απόλυτα πειστική, απόλυτα σατανική στη σύλληψή της, καθώς τα επάλληλα γεγονότα εξηγούν αλυσιδωτά το ένα το άλλο μετατρέποντας με πανούργο τρόπο τον αναγνώστη σε αθέατο «συνένοχο» αυτού του «αδύνατου εγκλήματος». Όσο για τη λύση του μυστηρίου, θεωρείται από τις πλέον πρωτότυπες λύσεις που έχει δώσει συγγραφέας σε βιβλίο με αστυνομική πλοκή.
Σημειώνεται ότι στο περίφημο 17ο κεφάλαιο (με τίτλο «Η διάλεξη για το κλειδωμένο δωμάτιο») ο συγγραφέας, έχοντας πλήρη επίγνωση της αγωνιώδους εμπλοκής τού αναγνώστη στη συναρπαστική υπόθεση που του περιγράφει, τολμά να αποστασιοποιήσει τους ήρωές του από την ιστορία – και κυρίως τον αναγνώστη από την όποια «μέθεξή» του σ’ αυτήν – γράφοντας μεταξύ των άλλων:
«Μα αν πρόκειται να μας αναλύσετε περιπτώσεις “αδύνατων εγκλημάτων”», τον διέκοψε ο Πέτις, «γιατί στρέφετε τη συζήτηση στην αστυνομική λογοτεχνία;»
«Επειδή είμαστε», είπε ο δρ Φελ με κάθε ειλικρίνεια, «μέσα σε μια αστυνομική ιστορία, και δεν κοροϊδεύουμε τον αναγνώστη υποκρινόμενοι το αντίθετο. Ας μην εφεύρουμε περίπλοκες προφάσεις που να δικαιολογούν μια συζήτηση περί αστυνομικής λογοτεχνίας. Ας χαρούμε απερίφραστα την ευγενέστερη δυνατή ενασχόληση ενός μυθιστορηματικού χαρακτήρα…» (!)
Ο Ασώματος άνθρωπος δίκαια θεωρείται, μαζί με τα Εγκλήματα της οδού Μοργκ του Έντγκαρ Άλαν Πόου, το αρχέτυπο της ιστορίας αστυνομικού μυστηρίου. Ιδιαίτερα μιας ολόκληρης κατηγορίας βιβλίων – αυτών που, από τον Ασώματο άνθρωπο και μετά, ορίζονται στην Ιστορία της αστυνομικής λογοτεχνίας ως «Μυστήρια του κλειδωμένου δωματίου».
Παλαιές εκδόσεις pulp βιβλίων του Καρ
Μια σύντομη παρουσίαση στο Πρώτο Θέμα
Ο Τζον Ντίξον Καρ δεν γράφει μόνο το απόλυτο καλτ αστυνομικό μυθιστόρημα, αλλά δίνει και μαθήματα συγγραφής σε επίδοξους συγγραφείς και φιλόδοξους ντετέκτιβ. Ειδικά το 17ο κεφάλαιο ("Η διάλεξη για το κλειδωμένο δωμάτιο") συνιστά από μόνο του ένα θεωρητικό σχόλιο πάνω στις ιστορίες μυστηρίου. Υπέροχα βρετανικό, από τους πρώτους διδάξαντες του είδους, με αρχετυπικές συνιστώσες για το τι ακριβώς σημαίνει αστυνομικό μυθιστόρημα.
Τίνα Μανδηλαρά, Πρώτο Θέμα, 21.09.08
Ο Νίκος Βατόπουλος γράφει για τον Ασώματο άνθρωπο
Η ελληνική έκδοση εντάχθηκε στην ωραία σειρά Cult Stories (του εκδοτικού οίκου «Τόπος») μεταφρασμένο εξαιρετικά από τον συγγραφέα Νεοκλή Γαλανόπουλο, ο οποίος, μάλιστα, μπήκε στον κόπο να προσθέσει χρήσιμες σημειώσεις που βοηθούν πολύ τον Ελληνα αναγνώστη.
Για να κατανοήσει κανείς τον Τζον Ντίξον Καρ πρέπει να κάνει ένα βήμα προς τα πίσω και να μπει στον κόσμο του συγγραφέα. «Ο ασώματος άνθρωπος» -με ευθεία αναγωγή στον «Αόρατο άνθρωπο» του Τζ. Χ. Ουέλς- είναι ένα αριστοτεχνικά πλασμένο αστυνομικό μυθιστόρημα που αναδεικνύει την ευφυΐα του συγγραφέα σε πρωταρχικό στοιχείο απόλαυσης της ανάγνωσης.
Νίκος Βατόπουλος, Η Καθημερινή, 1.11.08
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Νίκου Βατόπουλου εδώ
Ο Πέτρος Μάρκαρης έγραψε για τον Ασώματο άνθρωπο
Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να πω «πού τον θυμήθηκαν». Μετά είδα το όνομα του μεταφραστή –Νεοκλής Γαλανόπουλος– και κατάλαβα. Ο Τζον Ντίξον Καρ ήταν από τους συγγραφείς που διάβαζα μετά μανίας στα είκοσί μου. Μεγάλος μάστορας της πλοκής έγραψε πολλά μυθιστορήματα, είτε ως Τζον Ντίξον Καρ, είτε ως Κάρτερ Ντίξον. [...]
Πέτρος Μάρκαρης, Τα Νέα, "Βιβλιοδρόμιο", 13.11.08
Διαβάστε επίσης στον Οδηγό Ανάγνωσης το άρθρο της Εύης Καρκίτη "Μυστήριο στο κλειδωμένο δωμάτιο. Ένα από τα καλύτερα έργα της "χρυσής εποχής" της αστυνομικής λογοτεχνίας κυκλοφορεί στα ελληνικά" στον Αγγελιοφόρο της Κυριακής και την παρουσίαση του Χρήστου Σιάφκου "Εγκλήματα δωματίου" στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.
| |
|
|
|
|
|
Προσφορές |
|
Login |
|
Νέες
εκδόσεις |
|
Δύο κείμενα για την ιστορία της αραβο-ισραηλινής σύγκρουσης και τον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού Πέρι Άντερσον | |
Ήλιος ήλιος και βροχή Ζωή Βαλάση | |
Ο Ιδεολόγος Νίκος Αραπάκης | |
Δημοψηφίσματα και ΜΜΕ Γιώργος Πλειός | |
Η συστημική φύση της αστυνομικής βίας στην Ελλάδα Αναστασία Τσουκαλά | |
Με Ανοιχτό Μπαϊράκι Ιωάννης Πανουτσόπουλος | |
Γράμματα από την Κίνα Νότης Ανανιάδης | |
Λαύριο αναλυόμενο Γιώργος Μπιθυµήτρης | |
Φαντάσματα του (αντι) κομμουνισμού Κύρκος Δοξιάδης | |
Το μέλλον της δημοκρατίας Δημήτρης Καλτσώνης - Ερνέστο Ντομίνγκες Λόπες | |
Για τον καπιταλισμό Καρλ Μαρξ | |
Τη νύχτα που έφυγε ο Μπούκοβι Διονύσης Χαριτόπουλος | |
Το χρώμα του Αιγαίου Αρμάντο Ρομέρο | |
Θάλασσα Κώστας Σούκας | |
Τ’ αγρίμια του άλλου δάσους και άλλα πεζά Τηλέµαχος Αλαβέρας | |
Αρχίζει το ματς Θανάσης Σκρουμπέλος | |
Βιομηχανικός καπιταλισμός στα οθωμανικά Βαλκάνια Κώστας Λαπαβίτσας - Πινάρ Τσακίρογλου | |
Θεωρίες μάθησης: Εφαρμογή στη διδασκαλία Bates Bob | |
Κριτική Δημόσια Ανθρωπολογία και Σπουδές Φύλου Έργο Συλλογικό | |
Ο εγκλωβισμός της κριτικής Αντώνης Γεωργούλας | |
Κοινωνική εργασία με ομάδες στο σχολείο Ειρήνη Κατσαμά | |
Καλαβρία Μάνη, Εγγύς Κόσμος / Calabria Mani, Mondi Vicini Τζένη Λυκουρέζου - Ανδρέας Ζαχαράτος | |
Βιολογία και Κοινωνία Ευάγγελος Καφετζόπουλος | |
Θεραπεία εστιασμένη στο συναίσθημα Robert Elliott - Leslie Greenberg | |
Το γκρίζο κύμα Πέτρος Παπακωνσταντίνου | |
Ακούσια αποικεσία Ρένος Παπαδόπουλος | |
Πάρε τα χνάρια που άφησα Σπύρος Δερβενιώτης | |
Πολιτικές διαιρετικές τομές και κοινωνικές ανισότητες Έργο Συλλογικό | |
Ένα καινούργιο χθες Φώτης Πεχλιβανίδης | |
Μεταπολίτευση Διονύσης Ελευθεράτος | |
Η Μεγάλη Ιδέα από την πλευρά των Οθωμανών, 1839-1869 Λεωνίδας Μοίρας | |
Η Επικίνδυνη Παρακμή της Ευρωπαϊκής Ένωσης Έργο Συλλογικό | |
Την εποχή που τα φίδια αλλάζουν δέρμα Μαρώ Κάργα | |
Τεχνητή Νοημοσύνη Αντώνης Μαυρόπουλος | |
Ο καπιταλισμός της πλατφόρμας Nick Srnicek | |
Ανεξάρτητες Αρχές Γιάννης Γιαννάκος | |
Πολλά Μικρά Απλά Διονύσης Χαριτόπουλος | |
SEX - ΝΟΜΟΣ - ΕΓΚΛΗΜΑ Ευτύχης Φυτράκης | |
Θάνατοι στη Χούντα Δημήτρης Βεριώνης |
|
|