Τριμηνιαία Έκδοση Θεωρίας και Πολιτισμού
Διεύθυνση Έκδοσης: Ευτύχης Μπιτσάκης
Απρίλιος- Μάιος- Ιούνιος 2018

Με συνεισφορές Ελλήνων και ξένων θεωρητικών, το αφιέρωμα χρησιμοποιεί τον Γαλλικό Μάη του 1968 ως αφετηρία για να εξετάσει πτυχές μιας παγκόσμιας κοινωνικής έκρηξης, που δεν αφορούσε μόνο το εργατικό ή το φοιτητικό κίνημα και την Αριστερά αλλά και το πεδίο της τέχνης, του πολιτισμού, καθώς και κάθε όψη της κοινωνικής ζωής. Επιδίωξή του είναι να διατυπωθούν τα ανοιχτά ερωτήματα μιας συγκλονιστικής χρονιάς που, ακόμη και σήμερα, διαπερνούν κάθε θεωρητική και πολιτική συζήτηση με ορίζοντα τη χειραφέτηση.

Κείμενα των: Βένιου Αγγελόπουλου, Stokely Carmichael, Andrea Cavazzini, Μαρίας Κοκκίνου, Δημήτρη Λένη, Δημήτρη Μπελαντή, Ντανιέλ Μπενσαΐντ, Ευτύχη Μπιτσάκη, Χρήστου Σταύρου, Παναγιώτη Σωτήρη, Μάριο Τρόντι, Θωμά Τσακαλάκη, Λένας Χαραλαμποπούλου.

Παρουσίαση στο Documento από το Θανάση Καραμπάτσο

Σειρά εκδόσεων και αφιερωμάτων έχει προκαλέσει η πεντηκονταετία του παρισινού Μάη. Η οπτική του αφιερώματος του περιοδικού «Ουτοπία» είναι διττή: αφενός είναι παγκόσμια έκρηξη με μεγαλύτερο χρονικό βάθος από την παρισινή εξέγερση, αφετέρου συνέβαλε στην πολιτική ριζοσπαστικοποίηση, την αμφισβήτηση της καθημερινότητας και τη δημιουργικότητα αγγίζοντας την τέχνη και επανακαθορίζοντας την ατομική στάση και τις προσωπικές σχέσεις.

Το παρόν τεύχος της «Ουτοπίας» επιχειρεί το ξαναδιάβασμα της εμπειρίας του 1968 τόσο μέσα από κείμενα της εποχής όσο και από πρόσωπα τα οποία συμμετείχαν ενεργά στην κίνηση των ιδεών και των διαδηλωτών. Μαρτυρίες και θεωρία-μαρξιστική, καθώς άνθησε εκ νέου τον Μάη- συμπλέουν και προβληματίζουν.

«Η άσφαλτος δεν είχε ακόμη ξανασκεπάσει το πλακόστρωτο, όταν το φθινόπωρο του ’68, ο μύθος είχε ήδη πέσει πάνω στις πλάτες της Ιστορίας» γραφεί ο Ντανιέλ Μπενσαΐντ. Ο Μάριο Τροντς από τις εμβληματικές μορφές του ρεύμστος του εργατισμού, γροφει για τον Λένιν στην Αγγλία ο ερευνητής Αντρέα Καβστζίνι αναφέρεται στον «μακρύ ιταλικό Μάη», ενώ στο «παγκόσμιο ’68» εντάσσεται και η ομιλία του Στόουκλι Καρμάικλ, φυσιογνωμία του αφροαμερικανικού κινήματος, για τη «μαύρη εξουσία». «Αριστερα και Μάης» θα μπορούσε να τιτλοφορηθούν ως ενότητα τα άρθρο των Παναγιώτη Σωτήρη, Δημήτρη Λένη και Δημήτρη Μπελαντή, για να ακολουθήσει σειρο σημαντικών προσωπικών μαρτυριών από στοχαστές που έζησαν τα παρισινά οδοψράγμστα: Ευτύχης Μπιτσάκης, Βένιος Αγγελόπουλος, Λένα Χαραλαμποπούλου, Μαρία Κοκκίνου.

Ο «Μάης» νικήθηκε, ο «Μάης» νίκησε -για να δανειστούμε μια φροση από τα κείμενα- με το ισοζύγιο να γέρνει στο αρνητικό, ως προοίμιο του 1989.

_{Θανάσης Καράμπατσος,
Documento, 24.06.18}
 

Δείτε στον Οδηγό Ανάγνωσης τα περιεχόμενα & το σημείωμα της συνταξης.