Ανάµεσα στα σπίτια τα συνήθη υπάρχουν και κάποια αλλιώτικα. Τα αποκαλούµε σπίτια φιλοξενίας παιδιών. Περνώντας, στρέφουµε το βλέµµα, πότε µε απορία, πότε µε θλίψη, αγνοώντας πως εδώ υπάρχει ένα µεγάλο στοίχηµα: να αγαπηθούν αληθινά οι άνθρωποι, δίχως της συγγένειας το σκοινί, δίχως της υποχρέωσης.
Τα διηγήµατα αυτής της συλλογής δεν ψάχνουν τις αιτίες, δεν καταδικάζουν κανέναν. Φωτίζουν µια πλευρά της πραγµατικότητας που µοιάζει αβάσταχτη και την αποφεύγουµε. Μιλούν για τον τρόπο που συναντιέται ένας άνθρωπος µε ό,τι τον γαληνεύει κι ό,τι τον συνταράζει. Τα παιδιά µε τα παραµύθια της παιδαγωγού, η ναρκοµανής µητέρα µε την παιδαγωγό της κόρης, η µάνα µε το µωρό που δεν γέννησε, ο γείτονας µε το δάκρυ του, ο δάσκαλος µε την καλοσύνη του, ο µετανάστης µε το µεγαλείο της δύναµής του.
Θα πονέσουν λίγο, ίσα ίσα για να µπορούµε να ξαναµπούµε στα δικά µας σπίτια με τη διάθεση να τα γιάνουµε όλα. Λίγο θα πονέσουν, όσο µια τούµπα στα πλακάκια της αυλής.
Η λογοτεχνία διεγείρει, αφυπνίζει, ξυπνά τον αυθεντικό εαυτό
Ο Ανδρέας Μήτσου γράφει για το βιβλίο στο Fractal
Με τον χαμηλόφωνο λόγο της πείθει απόλυτα για τη βιωμένη σχέση της με όσα καταπιάνεται να αφηγηθεί. Για τούτο και η γραφή της συγκινεί. Η Δ.Σ.(...) δεν επενδύει στην συναισθηματική εκχύλιση, το γνωρίζει πως εδώ ακριβώς εγκρύπτεται ο κίνδυνος, ότι το συναίσθημα είναι η αχίλλειος πτέρνα της γραφής. Μέσω, λοιπόν, μιας γλώσσας σφιχτής, ελεγχόμενης, με αξιοζήλευτη την οικονομία των εκφραστικών μέσων, αποτολμά να κοιτάξει και τον αναγνώστη της κατάματα, επενδύοντας στην τρυφερότητα και την ειλικρίνεια της αφήγησής της, αλλά και στο λίγο, το φαινομενικά ασήμαντο, της κάθε μιας ιστορίας, όπως και στη δική του, την ανομολόγητη επιθυμία του αναγνώστη, να συναντήσει κι εκείνος τον εαυτό του, συναισθανόμενος τον πόνο που αποστάζεται από κάθε μία ιστορία. Εξάλλου, κάθε δυνατή ιστορία, είναι μια κοινή ιστορία, είναι η δική μας ιστορία. (...) Εάν αφεθούμε να εμποτιστούμε από τον διακριτικό πόνο που περιρρέει όλο το βιβλίο, από την εύοσμη αύρα των λέξεων, θα βγούμε καλύτεροι ανθρώπου, πιο κοντά στον καλό εαυτό μας, γιατί, όπως το λέει ο Whitman: «δεν είναι μέσα στις λέξεις το νόημα, παρά στην αύρα, στο αεράκι που περνάει ανάμεσά τους».
Συνέντευξη στον Κώστα Στοφόρο για την εφημ. Δρόμος της Αριστεράς
Διαβάζοντας τα εξαιρετικά διηγήματα της Δέσποινας Σιμάκη «Τούμπα στα πλακάκια» που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Τόπος, είχα συνέχεια στο μυαλό μου το «Χαμόγελο του παιδιού». Τα όσα έχω γνωρίσει ο ίδιος μέσα από δημοσιογραφική δουλειά, γνωρίζοντας τη δράση του από τα πρώτα βήματα, όσο και τις άδικες επιθέσεις που δέχτηκε κυρίως από την Κυβέρνηση και τα διάφορα φερέφωνα, που έχουν προφανώς τα δικά τους σχέδια που μόνο το καλό των παιδιών δεν λαμβάνουν υπόψη.
Όμως είτε γνωρίζει κανείς το «Χαμόγελο» είτε όχι, οι ιστορίες έχουν τη δική τους αυθύπαρκτη δύναμη. Συγκίνηση και χαμόγελα, η ίδια η ζωή, κυλούν μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Είναι φανερή όχι μόνο η γνώση, λόγω της επαγγελματικής εμπειρίας της συγγραφέως η οποία έχει εργαστεί επί σειρά ετών στον συγκεκριμένο φορέα, αλλά και ο τρόπος που μας μεταφέρει αυτό το βίωμα.
Δεν είναι μια απλή «δουλειά». Είναι οι ψυχές παιδιών που έχουν κακοπάθει. Παιδιών ταλαιπωρημένων, φοβισμένων που δίνουν τη δική τους μάχη.
Βρίσκουν ένα λιμάνι και προσπαθούν να ανοίξουν τα φτερά τους. Και η συγγραφέας καταφέρνει να μας δείξει τον κόσμο και μέσα από τα δικά τους μάτια με μια μοναδική ενσυναίσθηση, στην οποία έρχεται να προστεθεί και το αφηγηματικό ταλέντο.
Όταν κλείνουμε το βιβλίο έχουμε νιώσει και κατανοήσει πολύ καλύτερα τη σημασία που έχει να βρεις τον σωστό τρόπο να στηρίξεις τα παιδιά και κάθε ευάλωτο άνθρωπο.
Διαβάστε τη συνέντευξη εδώ, 03/03/2023
Κ. Στοφόρος, Δρόμος Αριστεράς
Διαβάστε εδώ μια συνέντευξη της συγγραφέα στην Κρυσταλία Πατούλη για το TVXS (27/4/2022).
Διαβάστε εδώ τη συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Δρακουλάκου για την εφημ. Ελευθερία της Μεσσηνίας (04/03/2023)
Παρακολουθήστε εδώ την παρουσίαση του βιβλίου την Παρασκευή 27 Μαΐου 2022, στο καφέ «Κήπος του Μουσείου» (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα). Μίλησαν ο πεζογράφος Ανδρέας Μήτσου, ο συγγραφέας-δάσκαλος δημιουργικής γραφής Θράσος Καμινάκης και η συγγραφέας. Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε η ηθοποιός Τάνια Παλαιολόγου.
Προσθήκη στο καλάθι
