Τα χαστούκια του Μαραγκόπουλου
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Της Μικέλας Χαρτουλάρη
Είκοσι πέντε σελίδες για ένα χαστούκι! Αλλά με πόσο βαριά συμβολική αξία. Ηταν το χαστούκι που έδωσε (ή παραλίγο να δώσει) στη βασίλισσα Φρειδερίκη η ουαλή δασκάλα και ακτιβίστρια Μπέτι Αμπατιέλου στις 20 Απριλίου 1963, εκεί στο κέντρο του αριστοκρατικού Λονδίνου, για να απελευθερωθούν επιτέλους έπειτα από 16 χρόνια ο Toni my husband και οι πολιτικοί κρατούμενοι, που πλήρωναν με τις τσακισμένες ζωές τους στις φυλακές και στα ξερονήσια το τίμημα της μετεμφυλιακής ανασυγκρότησης της Ελλάδας. Εκείνης που είχαν σχεδιάσει οι Αμερικανοί και οι φίλοι τους, προκειμένου να επικρατήσουν στον Ψυχρό Πόλεμο. Είναι η φοβερή εποχή μετά τη δολοφονία του Πολκ και πριν από τη δολοφονία του Λαμπράκη, παραμονές της δολοφονίας Κένεντι και ενώ βράζει το Κυπριακό, όταν η θεσμοποιημένη ξενοκρατία στην Ελλάδα έχει φτάσει στο απόγειό της, και το μεγάλο κεφάλαιο έχει διεισδύσει στην πολιτική. Αυτή την εποχή ζωντανεύει ανάγλυφα και με εξαιρετική μαεστρία ο Αρης Μαραγκόπουλος στο «Χαστουκόδεντρο» (Εκδ. Τόπος), ένα μυθιστόρημα-ντοκιμαντέρ «για την αγωνία της μεταπολεμικής Ελλάδας να σταθεί με αξιοπρέπεια στα πόδια της στους πιο αναξιοπρεπείς καιρούς». Ο ίδιος το ορίζει ως «μυθιστορία» επειδή αγκαλιάζει και τη μυθολογία γύρω από τα πρόσωπα και τα γεγονότα της εποχής. Και το προικίζει με 40 σελίδες κριτικά παρουσιασμένα ιστορικά τεκμήρια για τα πολιτικά, διπλωματικά και οικονομικά παιχνίδια που όρισαν την ελληνική υπόθεση στις δεκαετίες '40, '50, '60, και που ξεπροβάλλουν σαν απειλητικά φαντάσματα σήμερα.
Το κλειδί του βιβλίου είναι η οδύσσεια του Αντώνη Αμπατιέλου, συνδικαλιστή - ναυτεργάτη που νίκησε τα εφοπλιστικά συμφέροντα (1943), φυλακισμένου αγωνιστή (1947-1964) και κατοπινού υψηλόβαθμου στελέχους του ΚΚΕ, και της αντισυμβατικής αγγλίδας αγωνίστριας Μπέτι Μπάρτλετ. Οι δυο τους ερωτεύτηκαν σε μια παμπ στο Κάρντιφ στη μέση ενός καβγά όπου του έδωσε ένα χαστουκάκι, αλλά δεν μπόρεσαν να ζήσουν μαζί παρά μετά τα πενήντα τους, όταν πια είχε καψαλιστεί το (και συλλογικό) όραμά τους για μια πιο δίκαιη κοινωνία. Η εμποδισμένη αγάπη τους λειτουργεί για τον αναγνώστη ως αλληγορία μιας Ελλάδας που θα μπορούσε να είχε ξεπεράσει τις αντιθέσεις της και να ορθοποδήσει χωρίς αφεντικά, αλλά αντ' αυτού έγινε ένα πιόνι στη μεταπολεμική σκακιέρα των μεγάλων αφεντικών. (...)
"Βιβλιοδρόμιο", Τα Νέα, 03.11.12
Διαβάστε όλη την παρουσίαση εδώ:
http://www.tanea.gr/vivliodromio/?aid=4764688
http://www.tanea.gr/vivliodromio/?aid=4764689
http://www.tanea.gr/vivliodromio/?aid=4764690 | 
