1η έκδοση: Νοέμβριος 2014

Η λύση στη δομική κρίση του καπιταλισμού δεν μπορεί παρά να βρίσκεται εκτός των τειχών του. Για να επιτευχθεί, όμως, κάτι τέτοιο είναι ανάγκη ευρύτερες λαϊκές μάζες να τολμήσουν αυτήν την έξοδο, υπερνικώντας τη δύναμη της συνήθειας, η οποία, όπως καταδεικνύεται από την ιστορική εμπειρία και τις αναφορές σημαντικών στοχαστών όλων των εποχών, είναι πανίσχυρη.

Από την άλλη, όμως, το ίδιο ισχυρή είναι και η ανάγκη της ελπίδας για έναν διαφορετικό καλύτερο κόσμο. Και αυτή η ελπίδα, η οποία όταν στηρίζεται στην πραγματικότητα, όπως ο μαρξισμός, μετατρέπεται σε επιστημονική ουτοπία, αποτελεί σήμερα μια πραγματική δυνατότητα που προσφέρεται στην ανθρωπότητα για να βγει από το λιβάδι των δακρύων. Γι’ αυτό και οι πάσης φύσεως υποστηρικτές του κυρίαρχου συστήματος συνεχίζουν να την καταπολεμούν λυσσαλέα με σαθρά επιχειρήματα και διαστρεβλώσεις.

Το πρόβλημα είναι ότι ακόμη και αριστερές δυνάμεις είτε αποκηρύσσουν αυτήν την ουτοπία είτε την επικαλούνται, αδιαφορώντας για τον δρόμο που οδηγεί σε αυτήν. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι εκμεταλλευόμενοι τα ρήγματα που δημιουργεί η αντιμετώπιση της κρίσης από τους κυρίαρχους, στη δύναμη της συνήθειας των κυριαρχούμενων, να ανοίξουμε τον δρόμο προς τη διεκδίκησή της.

Αυτός ο δρόμος σίγουρα απαιτεί την ιδεολογική πάλη. Αυτή, όμως, πόσω μάλλον που διεξάγεται από τα λαϊκά στρώματα εκτός έδρας και με στημένο διαιτητή, είναι ανεπαρκής από μόνη της για να ανατρέψει τις κυρίαρχες αξίες και τη μοιρολατρία. Γι’ αυτό και χρειάζεται να συνδυαστεί με τον αγώνα για ένα νέο αντισυστημικό μεταβατικό «Είναι», το οποίο θα πρέπει να στηρίζεται στο κεκτημένο επίπεδο συνειδητότητας των λαϊκών μαζών και να στοχεύει στην επαναστατικοποίησή του. Με βάση τα παραπάνω, στο παρόν βιβλίο ιχνηλατείται το περιεχόμενο αυτού του νέου «Είναι».

Παρουσίαση στο zoogla.gr

(...) Ο συγγραφέας με αφορμή την υστέρηση του λαϊκού κινήματος απέναντι στην άγρια αντιλαϊκή επίθεση, αναδεικνύει αρχικά τον σημαντικό ρόλο που παίζει η δύναμη της συνήθειας στη διαιώνιση της κυρίαρχης τάξης.Στη συνέχεια τεκμηριώνει τη θέση ότι το μαρξικό όραμα της χειραφέτησης, σε αντίθεση με εκείνα των προγόνων του ουτοπικών σοσιαλιστών και κομμουνιστών, αποτελεί μια επιστημονική, εφικτή σήμερα ουτοπία, η οποία απορρέει από την ανάλυση της πραγματικότητας. Ακολουθεί η αναλυτική συμβολή του Ernst Bloch τόσο στην αποκατάσταση της μαρξικής ουτοπίας από την παραχάραξη που υπέστη από τον οικονομικό ντετερμινισμό, όσο και στην παραπέρα προώθησή της.

Όπως αναλύει ο συγγραφέας, για να παρεμποδιστεί αυτή η ουτοπία της χειραφέτησης να γίνει υπόθεση ευρύτερων λαϊκών μαζών, οι συντηρητικές δυνάμεις επιχειρούν συστηματικά να τη διαστρεβλώσουν και να αποδείξουν, ενάντια στην ιστορική εμπειρία, ότι είναι ανέφικτη είτε επειδή δεν κυριαρχεί πουθενά, είτε επειδή εκεί που επιχειρήθηκε απέτυχε.

Για να αντιμετωπιστεί ο μονοδιάστατος κυρίαρχος λόγος ο οποίος τελικά εντάσσεται στη λογική του τέλους της ιστορίας, και να προωθηθεί ο ουτοπικός στοχασμός, ο Γιώργος Ρούσης υποστηρίζει ότι δεν αρκεί η ιδεολογική πάλη, αλλά χρειάζεται να κατακτηθεί ένα νέο μεταβατικό «Είναι», λαμβάνοντας υπόψη το επίπεδο της λαϊκής συνειδητότητας, ένα «Είναι» που, ενάντια στο σύστημα, θα προωθεί την επαναστατικοποίηση των συνειδήσεων.

Σε αυτό το πλαίσιο επιχειρεί να συνδυάσει την κομμουνιστική στρατηγική με μια αντίστοιχη τακτική. Επιδίωξή του είναι να καλυφθεί το κενό που δημιουργούν από τη μια η επίκληση του σοσιαλισμού δίχως αυτή να συνοδεύεται από κάποια πρόταση για τον δρόμο που πρέπει να ακολουθηθεί έτσι ώστε αυτός να διεκδικηθεί από την πλειοψηφία του λαού μας και από την άλλη η πλήρης εγκατάλειψη του οραματικού στόχου στο όνομα μιας δίχως αρχές κυβερνητικής λαγνείας.

Διαβάστε όλη την παρουσίαση εδώ
zoogla.gr, 28.04.15

Παρουσίαση στην εφημερίδα Πριν

Στη μελέτη του ο Γιώργος Ρούσης, από τη μια υπερασπίζεται τη μαρξιστική επιστημονική ουτοπία της χειραφέτησης και απ' την άλλη επιχειρεί να ανιχνεύσει το δρόμο που μπορεί να οδηγήσει στη διεκδίκηση της. Ο συγγραφέας αποδεικνύει ότι η μαρξιστική ουτοπία δεν είναι χίμαιρα, αλλά συνιστά μιαν επιστημονική ουτοπία, η οποία έχει τη δυνατότητα να υλοποιηθεί, αν οι άνθρωποι αδράξουν την ευκαιρία που τους προσφέρεται, για να την υλοποιήσουν. Η λύση στη δομική κρίση του καπιταλισμού βρίσκεται εκτός των τειχών του. Για να επιτευχθεί όμως κάτι τέτοιο, είναι ανάγκη ευρύτερες μάζες να τολμήσουν αυτήν την έξοδο, υπερνικώντας τη δύναμη της συνήθειας και κατορθώνοντας να φανταστούν έναν κόσμο διαφορετικό απ' αυτόν που υπάρχει.  

Πριν, 20.12.15

Παρακολουθείστε εδώ την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε για το βιβλίο στην ΕΣΗΕΑ (27.04.15), με ομιλητές τον Δημήτρη Καλτσώνη, τον Δημήτρη Μπελαντή, τον Παναγιώτη Σωτήρη, τον Αλέξανδρο Χρύση και τον Στάθη Χατζόπουλο

Δείτε στον οδηγό ανάγνωσης τα περιεχόμενα και την εισαγωγή του βιβλίου, καθώς και την παρουσίση του βιβλίου στην εφημερίδα Πριν.