Συνέντευξη του Ντέιβιντ Μίτσελ στον Γρηγόρη Μπέκο για το Βήμα
Ντέιβιντ Μίτσελ: Η στραπατσάδα της Ανάφης και το πείραμα του μυθιστορήματος
Ο βρετανός συγγραφέας, με την παγκόσμια αναγνώριση, μιλάει αποκλειστικά στο «Βήμα» για τα βιβλία του, τη θετή του πατρίδα Ιρλανδία, τον αυτισμό του γιου του και την εμπειρία του από τα νησιά του Αιγαίου
Οι Ιάπωνες αποκαλούν την πατρίδα τους «Χώρα των χιλίων φθινοπώρων». Μια ιαπωνική παροιμία μάλιστα λέει «μια μέρα, χίλια φθινόπωρα» για να υποδηλώσει ακριβώς ότι ο χρόνος είναι σχετικός - σ' αυτόν, δηλαδή, που περιμένει εναγωνίως κάτι μια μέρα μοιάζει με αιωνιότητα. (...)
Ο 45χρονος βρετανός συγγραφέας - βρίσκεται αναμφίβολα στην αιχμή της παγκόσμιας πεζογραφίας σήμερα, ξεχωριστός μεταξύ των ομοτέχνων της γενιάς του, ένας προικισμένος λογοτέχνης, ένας αυθεντικός storyteller που προκάλεσε αίσθηση το 2004 με το εντυπωσιακό, τρίτο μυθιστόρημά του «Ο άτλας του ουρανού», το οποίο έγινε και ταινία από τους αδελφούς Γουατσόφσκι το 2012 - σήκωσε αμέσως το ακουστικό από το σπίτι του στο πανέμορφο Κλονακίλτι, μια μικρή πόλη στη νοτιοδυτική ακτή της Ιρλανδίας, όπου ζει με τη γιαπωνέζα σύζυγό του και τα δύο παιδιά τους.
«Εβρεχε σήμερα το πρωί και καθώς μιλάμε ο ήλιος που σκαρφαλώνει τον λόφο, ακριβώς πάνω από τη θάλασσα, ρίχνει τις ακτίνες του στις κερασιές που αργούν να ρίξουν τα φύλλα τους» περιέγραψε ο ίδιος το ποιητικό παιχνίδισμα που έβλεπε στο τοπίο. «Τις προηγούμενες δεκαετίες η Ιρλανδία έμοιαζε με θεοκρατικό καθεστώς, η Καθολική Εκκλησία τής έπινε το αίμα, ρουφούσε την ίδια την ψυχή της χώρας. Τα πράγματα ωστόσο έχουν αλλάξει. Σήμερα, ας πούμε, μπορείς να αγοράσεις ευκολότερα ένα προφυλακτικό» αστειεύτηκε ο συγγραφέας.
(...) Έπρεπε να "μεταφράσω" πράγματα ώστε να επιτύχω μια "στρωτή" αγγλική γλώσσα για το μυθιστόρημα. (...) Επρεπε να συντονίσω το (συν)αίσθημα της αλλοτινής γλώσσας με το μάτι του σύγχρονου αναγνώστη. Κάθε πρόταση ήταν για μένα μια άσκηση ισορροπίας ανάμεσα στη "γνησιότητα" και στην "(ευ)αναγνωσιμότητα". Η διαδικασία της γραφής ήταν απαιτητική, αλλά το διασκέδασα - άλλωστε όταν η πρόκληση είναι σκληρή, η νίκη είναι πιο γλυκιά».
(...) «Η ανθρώπινη συνθήκη μοιάζει με έναν μεγάλο περιοδικό πίνακα που αποτελείται από υπαρξιακά στοιχεία. Πάνω σε αυτόν πειραματίζομαι, σαν επιστήμονας κι εγώ, και τα πειράματα αυτά είναι τα μυθιστορήματα που γράφω».
(...) «Το μυθιστόρημα είναι, νομίζω, η ύψιστη καλλιτεχνική μορφή της αβεβαιότητας και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι έχει τις ιστορικές του ρίζες στην εποχή του Διαφωτισμού. Το μυθιστόρημα ενσταλάζει το καλό μέσα στο κακό και αντιστρόφως το κακό μέσα στο καλό. Το καλό και το κακό όμως ενυπάρχουν και συνυπάρχουν μέσα σε κάθε ανθρώπινη καρδιά».
Το Βήμα, 30.11.2014
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη εδώ. | 
