Topos Books

Μια νέα κριτικός, η Ευαγγελία Κουλιζάκη, έγραψε στη σημερινή «Βιβλιοθήκη» της Ελευθεροτυπίας (11.07.08), μια αισθαντική και στοχαστική ανάγνωση του Αισθηματικού Μυθιστορήματος του Αλέν Ρομπ-Γκριγιέ.

Ιδού πώς τελειώνει το άρθρο της:
Οι καλλιτέχνες –συγγραφείς, σκηνοθέτες, εικαστικοί– είναι αρχιτέκτονες των παραλλαγών μιας Neverland που αγωνίζεται να επιζήσει μέσα στον καθένα μας, να αναστηλωθεί από τα ερείπια στα οποία άκριτα την καταδικάζουμε. Καθημερινά χτίζουμε και γκρεμίζουμε μες στο κεφάλι μας πόλεις που αν τους επιτρέπαμε διάρκεια ζωής, θα εξελίσσονταν σε γαλαξιακές αυτοκρατορίες, απέραντα σκοτεινά μπουντρούμια ή εκτάσεις με πύργους πνιγμένους στους κισσούς και στ' αγριολούλουδα. Θα χτίζαμε παραμυθοχώρες. Ομως, για να δανειστούμε τα λόγια του Γκριγιέ, απαγορεύεται να καταναλώνεις μικρά άγρια κορίτσια, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο [...] απαγορεύεται να τρως φουαγκρά, να κατεβαίνεις πριν σταματήσει πλήρως ο συρμός, να κάνεις έρωτα πριν ενηλικιωθείς [...] να παίζεις με την κλειδαριά [...] να εκτρέφεις ανδαλουσιανούς σκύλους [...] απαγορεύεται να ονειρεύεσαι ασέλγειες, να δανείζεις τα ερωτικά σου θέλγητρα έναντι χρημάτων [...] να περιγράφεις σχολαστικά τη λίμπιντό σου, και τα λοιπά, και τα λοιπά...

Θα χτίζαμε παραμυθοχώρες. Θα μας έτρεφαν. Θα μας κατέστρεφαν. Θα σπαράζαμε μέσα τους από ηδονή. Θα μας κατασπάραζαν λόγω της αδυναμίας μας να τις συντηρήσουμε.

Έτσι θα ζούμε για πάντα στα κάστρα τ' ουρανού.

Διαβάστε στον Οδηγό Ανάγνωσης ολόκληρο το άρθρο. Είναι μια από τις καλύτερες αναγνώσεις που έχουν γίνει γι' αυτό το βιβλίο.