Συνέντευξη στη Ζωή Λιάκα για την εφημ. ΤΑ ΝΕΑ
 «Έπαιρνα το ρίσκο, πλήρωνα το τίμημα»  

Πάντα χειμαρρώδης και αταξινόμητης ο Διονύσης Χαριτόπουλος μιλάει για τη ζωή που έζησε σαν έπος και τις μάχες της προσωπικός του επιβίωσης, ενώ αποκαλύπτει για πρώτη φορά το θέμα του νέου του βιβλίου.

Τι γράφετε αυτή την εποχή; 
Συνήθως σε αυτή την ερώτηση απαντάω «τίποτα», ακόμα κι αν γράφω κάτι. Θα κάνω μια εξαίρεση, για πρώτη φορά, επειδή έχει ήδη δρομολογηθεί ένα βιβλίο κάπως απρόσμενο. Εχει τίτλο «Ερωτες στη Μεταπολίτευση» και θα είναι στα βιβλιοπωλεία τον Οκτώβριο. Περιγράφει την περίοδο 1974-1990, τη λεγόμενη πρώτη φάση της Μεταπολίτευσης. Στον εκδοτικό οίκο το χαρακτήρισαν «ένα πολιτικό βιβλίο σαν ερωτικό ανάγνωσμα». Και δεν έχουν άδικο. Είναι βουτηγμένο στην αιφνίδια τρέλα της πολιτικής και σεξουαλικής απελευθέρωσης που συνέβη τότε. Βέβαια η Μεταπολίτευση έχει πολλούς ιδιοκτήτες, περισσότερους και από τους πατέρες της νίκης, και ίσως ορισμένοι φρυάξουν από την οπτική που γράφω τα γεγονότα. Δεν πειράζει, αν δεν τους αρέσει, ας το κάψουν.

Είναι δύσκολο το παρελθόν. Σε εσάς ποιο συναίσθημα κυριαρχεί όταν πηγαίνετε πίσω, όταν π.χ. θυμάστε τα παιδικά σας χρόνια;
Δεν νοσταλγώ τίποτα. Αισθάνομαι σαν τον πυγμάχο που κατεβαίνει από το ρινγκ. Εδωσα και έφαγα γροθιές Συμβολικές και αληθινές. Γιατί το έχω ξαναπεί, στην εποχή μου και στις  περιοχές που μεγάλωσα η μόνη αξία ήταν η δύναμη. Κι εγώ υπήρξα πολύ απόκοτος. Αλλά δεν ήμουν κάποιο παιδί που δεν πόνταρε κανείς πάνω του. Μπορεί οι καλοθελητές να βούρλιζαν τη μάνα μου «αυτός θα γίνει γκάνγκστερ» και εκείνη τους διαολόστελνε, αλλά στο καφενείο οι μεγάλοι έλεγαν «προσέξτε πόση σοβαρότητα κουβαλάει αυτό το παιδάκι, αυτό κάτι θα γίνει στη ζωή του». Δεν ήξεραν φυσικά τι ακριβώς θα γίνω, αλλά πίστευαν κάτι καλό. (...)

Διαβάστε όλη την συνέντευξη εδώ
Ζωή Λιάκα για την Εφημ. ΤΑ ΝΕΑ (09.05.19)